သုံးၾကမယ္ ျဖဳန္းၾကမယ္ေဟ့

ဒါလဲ ကိုေပါရဲ႔ ဘေလာ့ကပါ က်ေနာ္ၾကိဳက္လို႔ ျပန္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ .. အင္း က်ေနာ္ေတာ့ စုထားတာေတြ သံုးပလိုက္တာေျပာင္သြားျပီ :D အခု ပိုက္ဆံေခ်းမလို႔ လိုက္႐ွာေနတာ ဘယ္သူ႔ဆီကေခ်းရမလဲလို႔ေလ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကိုစိုးထက္ရယ္ တီးရယ္ ေပဖူးလႊာရယ္ ဒီသံုးေယာက္ဆီကေခ်းရမလားလို႔ စဥ္းစားေနတာ ဒီသံုးေယာက္ဆီကမရရင္ေတာ့ ဘယ္သူ႔ဆီကေခ်းရပါ့ .. အတိုးမ်ားမ်ားေပးမယ္ေလ :D :D :D


"ေရွးထုံးလည္း မပယ္နဲ႔၊ ေစ်းသုံးလည္း မလြယ္နဲ႔"
"ေရွးထုံးပယ္က လြဲတတ္သည္။ ေစ်းသုံးလြယ္က မြဲတတ္သည္"
----------------------------------------------------(က်ည္းကန္ရွင္ႀကီးေမတၱာစာမွ)

အဲဒါက ေရွးတုန္းက ဗမာအယူအဆေပါ႔။ အခုေတာ့ အစစ အရာရာ ေရွးထုံးကုိလုိက္ေနရင္ ေရွး႐ုိးစြဲ ဗမာအဖုိးႀကီးလုိ႔ လူငယ္ေတြက ကြယ္ရာမွာ အတင္းအုပ္တာ ခံရနင္းကီး ရွိလယ္။

အလားတူပါဘဲ။ အရင္ကေတာ့ ဗမာေတြကုိ စုဘုိ႔ေဆာင္းဘုိ႔ အားေပးတဲ့ စကားပုံေတြဆုိတာ တင္းၾကမ္းျပည့္။ အေပၚမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ က်ည္းကန္ရွင္ႀကီးေမတၱာစာအျပင္ "ေခၽြတာစုေဆာင္း သူေဌးေလာင္း"တုိ႔၊ "လူမုိက္နဲ႔ေငြ အတူမေန"တုိ႔ စသျဖင့္ ေငြစုဘုိ႔ အားေပးတဲ့ ဆုိ႐ုိးေတြရွိတယ္။ (တင္းၾကမ္းျပည့္လုိ႔သာ အေပၚမွာ ခပ္တည္တည္နဲ႔ အုပ္ထည့္လုိက္တာ။ တကယ္စဥ္းစားေတာ့ ဆုိ႐ုိးက ႏွစ္ခုဘဲ ထြက္လာတယ္...ဟီး။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ျပန္မျပင္ေတာ့ဘူး။ ငါ႔စကားအတြက္ ႏြားတေကာင္ရလည္းမနည္းဘူး)။ ဒါေပမယ့္ ေငြခ်ည္းသက္သက္ စုတာကုိေတာ့ စီးပြားေရးအျမင္နဲ႔ ၾကည့္ရင္ မုိက္မဲရာက်သတဲ့။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ေငြတန္ဘုိးဟာ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈဒဏ္ေၾကာင့္ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် တန္ဘုိးက်ဆင္းေနတာမုိ႔ ေငြခ်ည္းသက္သက္စုတာထက္စာရင္ တျခားရင္းႏွီးျမဳတ္ႏွံမႈလုပ္တာက ပုိၿပီး အက်ဳိးရွိတယ္လုိ႔ ျမင္ၾကတယ္။

ဒီလုိ ေငြစုျခင္း၊ သုံးျဖဳန္းျခင္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ တဦးတေယာက္ခ်င္းအေနအထား သုံးသပ္ရာကေန လူမ်ဳိးတမ်ဳိးအေနနဲ႔၊ တုိင္းျပည္တျပည္အေနနဲ႔ၿခဳံငုံၿပီး စဥ္းစားရင္ေရာ....ဘယ္လုိမ်ား သုံးသပ္ႏုိင္ၾကမလဲ။ စကၤာပူက စထရိတ္တုိင္းမ္းစ္ သတင္းစာ ေပးစာက႑က စာဖတ္သူတဦးရဲ႕ စာကုိ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ျပလုိက္တယ္။ မူရင္းကုိေတာ့ မေဖာ္ျပေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္တလြဲႀကီး ဘာသာျပန္ထားတာကုိ ျမင္သြားရင္ အလကားေနရင္း အထင္ စေမာ သြားမွာစုိးလုိ႔။
..............................................................................................................

ဂ်ပန္ေတြ ပုိက္ဆံစုတယ္။ မျဖဳန္းၾကဘူး။ ဂ်ပန္ျပည္ရဲ႕ ျပည္ပပုိ႔ကုန္ဟာ သြင္းကုန္ထက္ ပုိမ်ားတယ္။ ကုန္သြယ္ေရးရွင္းတမ္းမွာ ၾကည့္ရင္ ႏွစ္စဥ္ ေဒၚလာ ၁၀၀ ဘီလီယံေက်ာ္ ပုိေငြြရွိတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း…အဲ…တဲ့ေပါ႔ေလ။ ဂ်ပန္ရဲ႕ စီးပြားေရးကုိ အားမေကာင္းဘူးလုိ႔ သတ္မွတ္ၾကတယ္။ ၿပဳိက်လုနီးနီး စီးပြားေရးလုိ႔ သမုတ္ၾကတယ္။

ေဟာ…အေမရိကန္ေတြက်ေတာ့ သုံးတယ္၊ျဖဳန္းတယ္။ လုံးလုံး မစုသေလာက္ဘဲ။ အေမရိကန္ရဲ႕ သြင္းကုန္က ျပည္ပပုိ႔ကုန္ထက္ အဆမတန္မ်ားတယ္။ ႏွစ္စဥ္ကုန္သြယ္ေရးရွင္းတမ္းမွာ ေဒၚလာ ဘီလီယံ ၄၀၀ ေက်ာ္ လုိေငြျပတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္စီးပြားေရးကုိ ခုိင္မာေတာင့္တင္းတယ္လုိ႔ ဆုိၾကျပန္ေရာ ။ ပုိၿပီး ခုိင္မာလာဦးမယ္လုိ႔ လည္း ယုံၾကည္ၾကလုိက္ေသးတယ္။

ဒီေနရာမွာ ေမးစရာရွိတာက အေမရိကန္ေတြ သုံးဘုိ႔ျဖဳန္းဘုိ႔ေငြ ဘယ္ကမ်ား ရပါလိမ့္…….ေပါ႔။ ဂ်ပန္၊ တ႐ုတ္ နဲ႔ အိႏၵိယ စတဲ့ ႏုိင္ငံေတြဆီက ေခ်းယူပါသတဲ့ခင္ဗ်ား။ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ အေမရိကန္ေတြ သုံးခ်င္တုိင္းသုံးဘုိ႔ တျခားႏုိင္ငံအားလုံးလုိလုိက ေခၽြတာစုေဆာင္းေနၾကတယ္။ ကမၻာတလႊားႏုိင္ငံေတြက သူတုိ႔ စုေငြေတြကုိ အေမရိကန္ျပည္မွာဘဲ ေဒၚလာဘ၀နဲ႔ ရင္းႏွီးျမႇဳတ္ႏွံထားၾကတယ္ေလ။

အိႏၵိယ တႏုိင္ငံတည္းက သူ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံျခားေငြ ပုိင္ဆုိင္မႈေပါင္း ေဒၚလာ ဘီလီယံ ၅၀ ေက်ာ္ကုိ အေမရိကန္ အာမခံစာခ်ဳပ္ေတြအျဖစ္နဲ႔ ထားရွိတယ္။ အလားတူဘဲ တ႐ုတ္ျပည္ကလည္း အားက်မခံ၊ ေဒၚလာ ဘီလီယံ ၁၅၀ ေက်ာ္ကုိ ယူအက္စ္အာမခံစာခ်ဳပ္ေတြအေနနဲ႔ ပစ္ထည့္ထားျပန္တယ္။ ဂ်ပန္ရဲ႕ ျမွဳတ္ႏွံမႈဆုိရင္ေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔။ ထရီလီယံနဲ႔ကုိ ခ်ီၿပီးရွိတယ္ဆုိကုိး။

ရလာဒ္က…..
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဟာ ကမၻာတလႊားကပုိင္ဆုိင္တဲ့ ေငြေၾကး ေဒၚလာ ၅ ထရီလီယံကုိ သူ၏လယ္၀ယ္ အပုိင္လႊဲေျပာင္းရယူထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကမၻာတလႊားကလူေတြ ျခစ္ျခဳတ္ၿပီး ေငြစုေနၾကခ်ိန္မွာ "ေမာင္ဘုရွ္(Mr. Bush)တုိ႔တုိင္းသူျပည္သားေတြ"ကေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ႀကီး သုံးျဖဳန္းေနၾကတယ္။ (ေက်းဇူးျပဳ၍ "ေမာင္ပြတ္တုိ႔ တုိင္းသူျပည္သားေတြ" လုိ႔ မွားယြင္း မဖတ္႐ႈၾကပါရန္)။

ဒီကေန႔အေနအထားမွာဆုိရင္….အေမရိကန္ေတြရဲ႕ ျဖဳန္းတီးအားေကာင္းေနဘုိ႔အတြက္ (တနည္းေျပာရရင္) အေမရိကန္စီးပြားေရးႀကီး ေခ်ာေမြ႕စြာလည္ပတ္ေနေစဘုိ႔အတြက္ က်န္တဲ့တုိင္းျပည္ေတြက ေလးလတႀကိမ္ဆုိသလုိ ေဒၚလာ ၁၈၀ ဘီလီယံေလာက္ကုိ ယူအက္စ္ေအအေရာက္ိ ပုိ႔ေပးၿပီး ေခ်ာဆီထည့္ေပးေနရတယ္။ တြက္ၾကည့္ရင္ ေဒၚလာ ၂ ဘီလီယံေလာက္ ေန႔စဥ္ ယူအက္စ္ကုိ ပူေဇာ္ပသ ေနရတယ္။

တ႐ုတ္စီးပြားေရးပညာရွင္တေယာက္က ေမးတဲ့ ေမးခြန္းေလးတခု အရမ္းသင္းတယ္။ အေမရိကန္က တ႐ုတ္ျပည္တြင္းမွာ ျမႇဳတ္ႏွံထားတာနဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္က အေမရိကန္ျပည္တြင္းမွာ ျမႇဳတ္ႏွံထားတာ၊ ဘယ္ဒင္းက ပုိမ်ားပါသလဲ….တဲ့။ အေမရိကန္ျပည္က ျမႇဳတ္ႏွံမႈဟာ တ႐ုတ္က ျမႇဳတ္ႏွံထားတာရဲ႕ ထက္၀က္ခန္႔ဘဲ ရွိပါသတဲ့ကြယ္။

အလားတူပါဘဲ။ အိႏၵိယျပည္ဟာ ေဒၚလာ ဘီလီယံ ၅၀ ေက်ာ္ အေမရိကန္ျပည္မွာ ျမႇဳတ္ႏွံထားေလရဲ႕။အဲဒီအခ်ိန္မွာ အိႏၵိယမွာထားရွိတဲ့ အေမရိကန္ျမႇဳတ္ႏွံမႈကေတာ့ ေဒၚလာဘီလီယံ ၂၀ ေအာက္မွာဘဲရွိတယ္။

အိႏၵိယက အႂကြယ္၀ဆုံးနဲ႔ ထင္ရွားတဲ့ စက္မႈလုပ္ငန္းရွင္ မစၥတာ ဒီ႐ူဟုိင္း အမ္ဘန္နီ (ကြယ္လြန္)က တခါက ေျပာဘူးတယ္။ အိႏၵိယအစုိးရဟာ အင္မတန္ မုိက္မဲတယ္။ တုိင္းျပည္ပုိင္ ႏုိင္ငံျခားေငြေတြကုိ အေမရိကန္ထံ အတုိးႏႈန္း မည္ကာမတၱေလာက္နဲ႔ ခ်ေခ်းေပးၿပီးတဲ့ေနာက္ ကုိယ္ကက်ေတာ့ အတုိးႏႈန္းႀကီးႀကီးနဲ႔ ျပန္လည္ ေခ်းယူတဲ့အတြက္ ေၾကာင့္ပါတဲ့။ (ထူးေထြတည့္ အံ့ရာေသာ္)။

ဒါဆုိ ဘာေၾကာင့္မ်ား တကမၻာလုံးက ယူအက္စ္ေနာက္ကုိ ေငြေတြ လုိက္ၿပီး ေခ်းေပးေနၾကရေသးသလဲ…….။

၀ွက္ဖဲကေတာ့ အေမရိကန္ေတြရဲ႕ ျဖဳန္းတီးအားပါဘဲ။……ျဖဳန္းသမွ လုံး၀ မစုသေလာက္ကုိ ျဖဳန္းၾကတယ္ဆုိဘဲ။ (႐ုပ္ရွင္ၾကည့္လုိက္၊ဒီအိတ္တီးကင္မရာမ်ား၊ နားၾကပ္မ်ား ၀ယ္ယူလုိက္လုပ္ေနသူ ဘေလာ့ဂါသူငယ္အား ေစာင္းေျမာင္းေရးျခင္းမဟုတ္ပါဗ်ဳိး)။ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ အေမရိကန္ေတြဟာ အေႂကြး၀ယ္ကဒ္ (ခရက္ဒစ္ကဒ္)ေတြကုိ သုံးၿပီး အနာဂတ္မွာရမယ့္ ၀င္ေငြကုိေတာင္ ႀကဳိတင္သုံးျဖဳန္းၾကသတဲ့။ အဲဒီလုိ အေမရိကန္ေတြ ျဖဳန္းအားေကာင္းလာေလေလ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကုိ (က်န္တဲ့ တုိင္းျပည္ေတြက) ထုတ္ကုန္ေတြ တင္ပုိ႔ဘုိ႔ရာ ဆြဲေဆာင္မႈအား ပုိေကာင္းလာေလေလ ျဖစ္လာေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ႏွစ္စဥ္ သြင္းကုန္ပမာဏဟာ ပုိ႔ကုန္ထက္ ပုိမုိမ်ားျပားေနတာျဖစ္တယ္။


ရလာဒ္ကေတာ့……
တကမၻာလုံးဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ စီးပြားဖြံ႕ၿဖဳိးတုိးတက္မႈအတြက္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ သုံးစြဲအားအေပၚမွာ မွီခုိမွန္းမသိ မွီခုိလာရတယ္။ အေမရိကန္ဟာ သူ႔လူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ျဖဳန္းတီးတတ္တဲ့ ဓေလ့ထုံးစံကုိ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးျခင္းအားျဖင့္ က်န္တဲ့တကမၻာလုံးကုိ သူ႔ရဲ႕ျဖဳန္းတီးအားေပၚမွာ မီွခုိအသက္ေမြးတတ္ေအာင္ မသိမသာေလ့က်င့္ေပးေနတယ္။ အဲဂလုိနဲ႔ အဲဒီျဖဳန္းတီးအားကုိ အသက္ဆက္ႏုိင္ဘုိ႔ ယူအက္စ္မွာ ပုိက္ပုိက္ေတြ လုိလာတဲ့အခါ တကမၻာလုံးက အဲဒီ "လုိေငြ" ကို ထုတ္ေခ်းၾကရေလသတည္းေပါ႔ေလ။

ဘာနဲ႔ အလားသ႑ာန္တူလဲဆုိေတာ့………ေစ်းဆုိင္ပုိင္ရွင္တေယာက္က ေဖာက္သည္တေယာက္ သူ႔ဆုိင္မွာ အၿမဲဆက္လက္ ေစ်း၀ယ္ေနႏုိင္ဘုိ႔အတြက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေငြထုတ္ေခ်းေပးေနရတဲ့ အျဖစ္နဲ႔ တူတယ္။ သူ႔ေဖာက္သည္လာမ၀ယ္ေတာ့ရင္ သူ႔အတြက္ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူးမုိ႔လား။ ဒါေၾကာင့္ အဲသည္ေဖာက္သည္ကုိဘဲ ထပ္ဖန္တလဲလဲ ေငြထုတ္ေခ်းေနရရွာတယ္။ ယူအက္စ္ကလည္း အဲသည္လုိ ကံေကာင္းတဲ့ ေဖာက္သည္မ်ဳိးေပါ႔။ အဲ…အဲ….က်န္တဲ့ တကမၻာလုံးကေတာ့ ႀကံရာမရတဲ့ ေစ်းဆုိင္ပုိင္ရွင္တပုိင္း ေငြေခ်းသူတပုိင္းနဲ႔ တူေနတယ္။

ဒါထက္ အေမရိကန္ကုိ အဲသည္လုိ ေၾကးပ့ံေနတဲ့ ေစ်းဆုိင္ပုိင္ရွင္တပုိင္း ေငြေခ်းသူတပုိင္းဟာ ဘယ္သူျဖစ္မယ္ ထင္သလဲ….။ တျခားဟုတ္႐ုိးလား။ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံဘဲေပါ့။ သူ႔ရဲ႕ စီးပြားေရးဟာ အားမေကာင္းဘူးလုိ႔ သတ္မွတ္ထားၾကတဲ့ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံပါ။ (အခုေတာ့ ဘဘလီတုိ႔ စကၤာပူကေတာင္ ကၽြန္၀ယ္ရာ အဆစ္ပါလုိက္ေသး။ ၾကားလုိက္တယ္မုိ႔လား။ ယူအက္စ္မွာ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ဘဏ္ေတြကုိ ေငြေတြ အေျမာက္အျမားေထာက္ကူလုိက္တာ။ အခုေတာ့ "ပလုံ" သြားေတာ့မယ့္ကိန္းဆုိက္ေနေလရဲ႕။ ေၾသာ္...မွားလုိ႔။ မွားလုိ႔။ သူတုိ႔က ေရတုိအတြက္ ျမႇဳတ္ႏွံတာ ဟုတ္ဘူးတဲ့။ ေရရွည္အတြက္ပါတဲ့။ ဘြာေတးေနာ္၊ ဘြာေတး။ Just honest mistake lah....)

ဂ်ပန္လူမ်ဳိးေတြ ဒီလုိသာမသုံးမျဖဳန္းေနၾကမယ္ဆုိရင္ျဖင့္ သူတုိ႔ စီးပြားေရးလည္း ႀကီးထြားမလာႏုိင္ဘူးလုိ႔ ေခတ္မီစီးပြားေရးပညာရွင္အမ်ားစုက ညည္းတြားၾကပါတယ္။ ဂ်ပန္လူမ်ဳိးေတြ သုံးလာျဖဳန္းလာေအာင္ ဖိအားေပးတဲ့အေနနဲ႔ ဂ်ပန္အစုိးရက စုေငြေတြအေပၚမွာ ထားတဲ့ အတုိးႏႈန္းေတြကုိ ေလွ်ာ့ခ်ပစ္လုိက္တယ္။ အလြန္အမင္းစုေဆာင္းသူေတြကုိဆုိရင္ တရားေတာင္စြဲလုိက္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ဂ်ပန္လူမ်ဳိးေတြက ထူးၿပီးေတာ့ သုံးျဖဳန္းမလာၾကပါဘူး။ အက်င့္ဆုိတာ ေဖ်ာက္ႏုိင္ခဲတယ္မဟုတ္လား။ အခြန္အတုတ္ေတြ စည္းၾကပ္မယ္ ဆုိေတာင္မွ အဲဒီအက်င့္က ေပ်ာက္မယ္မထင္။ ဟုတ္တယ္ဟုတ္။ ဂ်ပန္လူမ်ဳိးတုိ႔ထုံးစံ စာတုိက္ကတဆင့္ စုေဆာင္းေငြ ခ်ည္းသက္သက္ၾကည့္ရင္ေတာင္ ေဒၚလာ ၁ ဒသမ ၂ ထရီလီယံ ရွိပါသတဲ့။ အိႏၵိယရဲ႕ ဂ်ီဒီပီထက္ သုံးဆေလာက္ မ်ားတယ္။ အဲသလုိ စုေဆာင္းမႈဟာ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံအတြက္ ခြန္အားျဖစ္လာရမယ့္အစား ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ တခုသာ ျဖစ္လာေတာ့တယ္။

အဲဒီေတာ့….ေမာင္ညီမေလးတုိ႔ေရ….. သင္ခန္းစာက ဘာတဲ့လဲ။

တျခားမဟုတ္….။ လူထုရဲ႕ သုံးအားျဖဳန္းအားမရွိဘဲ တုိင္းျပည္တျပည္ဟာ မႀကီးထြားမဖြံ႕ၿဖဳိးႏုိင္ဘူးဆုိတဲ့ သင္ခန္းစာဘဲကြဲ႕။ ႐ုိး႐ုိးသုံး႐ုံျဖဳန္း႐ုံနဲ႔ မရေသးဘူးေနာ္။ ေခ်းငွားၿပီးေတာ့ကုိ သုံးရျဖဳန္းရမတဲ့။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာေနထုိင္တဲ့ အိႏၵိယျပည္ဖြား နာမည္ေက်ာ္ စီးပြားေရးပညာရွင္ ေဒါက္တာ ဂ်ာဒစ္ရွ္ ဘာ၀ါတီက အိႏၵိယျပည္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ မန္မုိဟာဆင္း ကုိ ေျပာတယ္။ အိႏၵိယလူမ်ဳိးေတြဟာ အလဟႆျပဳန္းတီးစြာ စုေဆာင္းေနၾကသတဲ့(Wastefully save)။ သူတုိ႔ကုိ ျပည္ပက တင္သြင္းလာတဲ့ ႏုိင္ငံျခားျဖစ္ကားေတြ၊ အလွကုန္ေတြ မ်ားမ်ား၀ယ္သုံးခုိင္းပါ။ အဲဒါဆုိရင္ အိႏၵိယျပည္ကုိ ႀကီးထြားမႈလမ္းေၾကာင္းေပၚကုိ ျပန္လည္ပုိ႔ေဆာင္ေပးႏုိင္ပါလိမ့္မယ္ တဲ့။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အဲသလုိ သုံးစြဲမႈအားကုိ ျမင္ေတြ႕ရျခင္းသည္ပင္လွ်င္ ႏုိင္ငံျခားကုမၸဏီ ေတြကို အိႏၵိယမွာ လာေရာက္ျမႇဳတ္ႏွံခ်င္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏုိင္တဲ့ အခ်က္တခ်က္ျဖစ္တယ္လုိ႔လည္း သူက ဆုိတယ္။

ကဲကဲ….အခုေျပာျပခဲ့တဲ့ ေခတ္သစ္စီးပြားေရးပညာရပ္ကုိ ခေရေစ့တြင္းက် မေလ့လာ အားေသးဘူး ဆုိရင္ေတာင္ ေလာေလာဆယ္ ပုိက္ဆံစုေနတဲ့ လူတခ်ဳိ႕ဆီက အရင္ ေငြေခ်းၿပီး သုံးျဖစ္ေအာင္ေတာ့ သုံးလုိက္ဦးဗ်ဳိ႕။>